به نام خدا ...
بار ها و بارها کلمه حلم را شنیدیم اما در اکثر اوقات توضیحی دقیق برای آن بیان نشده است ...
حلم و بردرباری دشمن خشم و غضب است ، غضبی که ایمان را ازبین می برد ! همانطور که سرکه عسل را ازبین می برد ...
وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ... سوره فرقان آیه 63 ( و چون نادانان ایشان را طرف خطاب قرار دهند به ملایمت پاسخ مىدهند )
با تو گویم که چیست غایت حلم * هرکه زهرت دهد ، شکر بخشش
کم مباش از درخت سایه فکن * هرکه سنگت زد ، ثمر بخشش
خداوند متعال در آیات پایانی سوره فرقان به بیان صفات عباد الرحمن می پردازد و صفت حلم را به عنوان اولین موضوع بیان میکند ...
کمی اگر با دقت بیشتر به این کلمه نگاه کنیم متوجه می شویم که وارونه این کلمه (حلم) ، ملح ( نمک) میشود ...
همانطور که غذا بدون نمک خوشمزه نیست بنا به گفته امام جعفر صادق علیه السلام اخلاق بدون حلم فایده ای نخواهد داشت چرا که عدم وجودش ، دیگر صفات پسندیده را از بین میبرد ...
ائمه مصداق بارز این صفت پسندیده حمیده هستند و نمونه های فراوانی را میتوان از زندگی ایشان بیان کرد ...
به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من * چو اسر توست اکنون به اسیر کن مدارا
وقتی جریان شرمنده شدن مرد شامی در مدینه و بی احترامی فراولنش به امام حسن مجتبی علیه السلام را میشنوی که با آن همه بی احترامی حضرت چگونه پاسخش را دادند واقعا باید کمی در خود بنگریم ...
اصلا میگویید آنها معصوم بودند ... اما مال اشتر یار دلاور و سردار شجاع سپاه امیر المومنین علی بن ابی طالب علیه سلام را چه خواهید گفت طوری که به بی احترامی فرد شامی اعتنا نکرده و راه خود را ادامه می دهد و وقتی مرد برای عذر خواهی اورا در مسجد می یابد او میگوید من آمده بودم برای بخشش و هدایت تو به در گاه خداوند دعا میخواندم ...
واقعا باید کمی به خود نگاه کنیم ...
چه می بینیم ...
سر یک تصادف ساده که حتی خسارتی هم به دو ماشین وارد نشده دو انسان که باید اشرف مخلوقات باشند و خلیفة الله اما هم چون سگ و گربه به جان هم می افتند و نتنها به هم صدمه میزنند بلکه به یکدیگر توهین های فراوان میکنند ...
به راستی که مصداق آن ایه شریفه میشوند که : فرموده مثلهم کالانعام بلهم ازل ... مثل آنها همچون چهارپایان است بلکه پست تر ... !
حال از این رفتار ها چه قدر به وجود می آید و چه قدر در زندگی ما تکرار میشود ...
حضر امام ره غذایی که از شوری تلخ شده بود را میخورد و اظهار خوشمزگی میکند اما خدا نکند در خانواده یک بار غذا دیر حاضر شود چه برسد به این که شور شود ... هیهات ... !
به راستی این ره که می رویم آخرش جهیم جهنم است ...
زندگی به شیرینی عسلمان را به همراه حلمی چون ملح زیبا و شاد و سر زنده کنیم ...
گاهی از مصادیق حلم تغافل است ... تغافل جزئی از زرنگی مومن است و باعث شادی زندگی خواهد شد ...
به امید مزین شدن به حلم ...
التماس دعا یا حق ...