جاده مانده است و من و این سر باقیمانده
رمقی نیست در این پیکر باقیمانده

نخل‌ها بی سر و شط از گل و باران خالی
هیچ کس نیست در این سنگر باقیمانده

تویی آن آتش سوزنده‌ی خاموش‌شده
منم این سردی خاکستر باقیمانده

گرچه دست و دل و چشمم همه آواره شده،
باز شرمنده‌ام از این سر باقیمانده

روز و شب گرم عزاداری شب‌بوهاییم،
من و این باغچه‌ی پرپر باقیمانده

پیشکش باد به یکرنگی‌ات ای مردترین!
آخرین بیت در این دفتر باقیمانده:

تا ابد مردترین باش و علمدار بمان!
با توام ای یل نام‌آور باقیمانده

جاده مانده است و من و این سر باقیمانده
رمقی نیست در این پیکر باقیمانده

گرچه دست و دل و چشمم همه آواره شده،
باز شرمنده‌ام از این سر باقیمانده
... تنها ...

یا حق ...

فبشر عباد الذین یستمعون القول و فیتبعون احسنه
نامه سرگشاده بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس به سید حسن خمینی
آیا وقت آن نرسیده که اعتراض معنادار مردم را تحلیل کنید؟
آنچه در سالروز رحلت امام راحل گذشت و فریاد اعتراض‏گونه‏ای که در شعارهای پی در پی مردم تبلور یافت، تجلی قضاوتی پرمعنا بود که اکنون و از پس فرو‏نشستن گرد و غبار فتنه، خواه‏نا‏خواه نسبت به بازماندگان و مدعیان گذشته خط امام(ره) شکل گرفته است؛ کسانی که مورد اعتماد و وثوق مردم بودند و انتظار رفته و می‏رود در خط امام(ره) و در حمایت از ولایت قرار گیرند و مرزهاشان را با صف فتنه و صف معاندین نظام شفاف سازند.
جناب حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی
آنان که در یادبود پیر و مراد خویش یعنی خمینی کبیر خود را با زحمت و مشقت به بهشت زهرا رسانده بودند را شما خوب می‏شناسید، اینان همان پابرهنگان انقلابند؛ همان‏ها که پیش از این از عبای شما به تبرک بوسه می‏گرفتند و با حضورتان عطر امام را استشمام می‏کردند؛ کسانی که امام و بیت امام را گرامی می‏داشتند و البته اکنون از همراهی بیت امام با فتنه‏گران نگران و شگفت‏زده‏اند.
کاش فیلم‏های نماز جمعه را مرور کنید و مشت‏های گره کرده مردم را ببینید و دریابید که اعتراض‏ها تنها محصور در محوطه داخل حرم هم نبود. مردم در داخل و خارج حرم یکپارچه شعار می‏دادند: "وصیت حاج احمد؛ پیروی از ولایت". آیا وقت آن نرسیده که بنشینید و چرایی این اعتراض پرمعنا را تحلیل کنید؟
تولیت آستان امام راحل
آیا از خود پرسیده‏اید که چرا دوستداران بیت امام شعارهای پر‏حرارتشان را در حرم امام و در اعتراض به شما وانگذاشتند و آیا پرسیده‏اید که چرا در بین مردم جمعی به حمایت از شما برنخواست تا شرایط سخنرانی‏تان فراهم شود؟ چرا از حمایت جمعیتی ولو اندک و محدود نیز در حرم امام بی‏بهره ماندید؟!صاحبان بصیرت و اندیشه، واقعیت را انکار نمی‏کنند؛ بلکه به تحلیل آن دست می‏یازند و اکنون این شمایید که می‏بایست فریاد مردم را که در سراسر حرم تنین افکند، تحلیل کنید.
آیا از خود پرسیده اید که چرا وصیت نامه سید احمد بار دیگر دست به دست می­چرخد و مردم این عبارات را تکرار می کنند که:«به حسن و برادرانش این توصیه رامی­نمایم که همیشه سعی کنند در خط رهبری حرکت کنند و از آن منحرف نشوندکه خیر دنیا و آخرت در آناست و بدانندکه ایشان موفقیت اسلام و نظام و کشور را می­خواهند. هرگز گرفتار تحلیل­های گوناگون نشوند که دشمن در کمین است... امروز باید در کنار نظام مان پشت سر رهبری قرار بگیریم. رهبر ما شاگرد امام است. هیچ­کس حق شکستن حریم رهبری را ندارد. حرمت رهبری نظام اسلامی،از اصول خدشه ناپذیر انقلاب اسلامی ماست. همه باید به دستورات رهبری عمل کنند»؟
جناب آقای سید حسن خمینی
وقتی آتش فتنه زبانه کشید، در عاشورا به مقدسات توهین شد و بانیان این همه مردمی خداجو لقب گرفتند، وقتی صفِ به اصطلاح معترضان به انتخابات با صفِ معاندین نظام، منافقین و ملی- مذهبی های مطرود امام یکی شد، وقتی قانون اساسی زیر پای مدعیان قانون‏گرایی له شد، وقتی توهین‏ها به رهبر انقلاب و ساحت امام راحل شکل گرفت، وقتی سیل بیانیه‏های توهین‏آمیز به نظام از سوی بانیان فتنه کلید خورد، آن‏گاه بود که دیگر جایی برای تردید باقی نماند.
مردم خوب میدان نبرد را شناختند؛ اما انتظار نداشتند عکس شما را در مراسم عروسی پسر یکی از چهره های معلوم الحال اصلاح‏طلب و در کنار میرحسین‏موسوی، کروبی، خاتمی و موسوی‏خوئینی‏ها ببینند. مردم انتظار نداشتند نوه امام با فتنه‏گران همراهی کند و در بزم‏ها دوشادوش آنان بنشیند و لبخند بزند. مردم انتظار نداشتند نوه امام هم نتواند صف خود را با مطرودین خط امام مشخص کند. مردم انتظار نداشتند نوه امام هم نتواند بین حق و باطل تفکیک کند. مردم انتظار نداشتند نوه امام نیز هم‏سنگر فتنه‏گران دیکتاتور و جاهل شود. انتظار نداشتند نتواند در مقابل هرزه‏گویی‏ها و طرح‏ریزی‏های گروهک‏ها و منافقین و ضدانقلاب بایستد.
تولیت بیت امام راحل
رهبر انقلاب در نمازجمعه فرمودند:«این کج‌اندیشى است که ما مواضع امام را انکار کنیم. این کج‌اندیشى را هم متأسفانه بعضاً کسانى انجام میدهند که یک وقتى خودشان جزو مروجان افکار امام بودند یا جزو پیروان امام بودند. حالا به هر دلیلى راه‌ها کج میشود، هدفها گم میشود، یک عده‌اى برمیگردند...» به راستی بعد این 20 سال شما با مواضع و خط امام چه کردید؟ با دستور امام و و صیت سید احمد مبنی بر پیروی از ولایت فقیه چه کردید؟
مگر نه این است که جزو کلیدی‏ترین بیانات امام تفکیک "اسلام ناب" و "اسلام آمریکایی" بود. و مگر نه این است که اسلام آمریکایی همان اسلام بی‏تفاوت در مقابل ظلم و زیاده‏خواهی و دست‏اندازی به حقوق مظلومان است. شما که می‏بایست مدافع جمهوریت نظام و حق مردم می‏بودید، چرا در مقابل دیکتاتوری اقلیتی خودخواه که خیابان‏ها را به آشوب کشیدند، قد علم نکردید؟ به چه حقی با دشمنان ملت نشستید و به لبخندهای وقیحانه‏شان لبخند زدید؟ گمان می‏کنید مردم این لبخندها را نمی‏بینند و تحلیل نمی‏کنند؟ گمان می‏کنید مردم نمی‏فهمند و نمی‏دانند؟ چرا از حقوق ملت دفاع نکردید؟
نوه گرانقدر امام راحل
اینان که در اعتراض به شما شتافتند، دشمن نیستند، مردم انقلابی و جزو دلسوزان شمایند! فریاد اعتراض مردم نه یک اتفاق ساده که زنگ هشدار معناداری بود برای شما تا بدانید پیروان خط امام از شما انتظار دارند به مشی امام عمل کنید و پیرو ولایت باشید. انتظار دارند شما را در صف انقلابیون ببینند نه در صفی که بی‏بی‏سیو صدای‏آمریکا هم در آن صف قرار دارند. مگر امام نفرمود وقتی که دشمن برای ما کف زد، باید بدانیم راه به خطا برده‏ایم؟ چرا کف‏زدن‏های دشمن و حسابی که فتنه‏گران روی شما بازکرده‏اند، نگرانی‏تان را موجب نشد؟
اکنون البته این شمایید که می توانید هشدار مردم را بشنوید و راه به خطا رفته را به خود واگذارید یا اینکه با بی تفاوتی خود آتش به اعتراضات مردمی بیفزایید.
ما دانشجویان انقلابی دانشگاه تربیت مدرس با قلبی جریحه‏دار و خاطری آزرده بار دیگر از شما می­خواهیم آنچه گذشته است را جبران کنید و به صف ملت بازگردید. ان الله غفور رحیم.
    والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس